ชั้นไปเที่ยว เที่ยวจนหลายคนอิจฉา มันก็คงจะจริงแหละ เพราะตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา ชั้นเที่ยวมาแล้วทุกจังหวัด แต่มะก่อนชั้นไม่มีกล้องถ่ายรูปแบบเด๋วนี้ และที่สำคัญชั้นมันดันไม่ค่อยชอบถ่ายรูปซะด้วยดิ แต่ต่อไปนี้สัญญาด้วยเกียรติลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ หมู่นกแซงแซวเลยว่า ชั้นจะถ่ายรูปทุกที่ที่ชั้นไป ถึงแม้จะไปเป็นครั้งที่สามสี่ ชั้นก้อจะถ่ายรูปกลับมา เอามาประกาศให้ชาวประชา เค้าอิจฉาเล่น
เริ่มด้วยทริปนี้ดีกว่า ชั้นขอเรียกทริปนี้ว่า ทริปมั่วๆ สั่วๆ ตามเค้าไปแล้วกัน
การเดินทางสู่เมืองสุดขอบชายแดนไทยลาว ระยะทาง 555 กม. เมืองด่านซ้าย จังหวัดเลย ดินแดนแห่งผีตาโขน ดินแดนแห่งสัจจะและไมตรี เนี่ยเดือนมิถุนายนของทุกปี เทศกาลแห่ผีตาโขน หรือ Halloween Thailand น่าไปเห็นด้วยตาเป็นอย่างยิ่ง ชาวบ้านแถวนั้นเล่าให้ฟังว่า สนุกกว่าสงกรานต์หลายเท่า สำหรับชั้นจะมีอะไรสนุกไปกว่าสงกรานต์อีกนะ แต่ชาวบ้านก็ยังไม่เลิกที่จะย้ำกับชั้นว่า นี่เลย แห่ผีตาโขน สนุกมาก รับรอง.......มีเหรอคนหยั่งชั้นจะพลาด
สองสามวันแรก อาจจะค่อนข้างผิดหวังเล็กน้อยสำหรับหมู่เรา เพราะตอนไป ตั้งใจกันมากเลยว่าจะข้ามไปบ้านพี่เมืองน้องของเรา ฝั่งลาวงัยจ๊ะ แต่จนแล้วจนลอด หมู่เราก้อข้ามไปไม่ได้ เพราะ ฝนตก จำได้มั๊ยคะ ฝนที่จู่ๆ มันก้อตก จู่ๆ อากาศหนาว นั่นแหละ สาเหตุที่ทำให้หมู่เราข้ามไปเหยี่ยบดินแดนพี่น้องเราไม่ได้ แขวงที่เราต้องการจะไปคือแขวงไชยบุรี ซึ่งมีเสียงบ่นๆ จากคนเสื้อชมพูมาให้ได้ยินเป็นระยะว่า จริงๆ แล้วเป็นดินแดนของไทยนะ จึงเป็นเหตุให้คนเสื้อชมพู ต้องคิดกะบาลแทบแยกว่าจะพาเราไปไหนดี
เล่าเรื่องดินแดนติดไทยดีกว่า ด่านซ้าย ไม่มีด่านขวา เพราะทางขวาเป็นเขา และที่สำคัญเป็นเขาที่ปีนไม่ได้ เพราะ "เขาไม่ให้ปีน" ฮุ ฮุ ฮุ ขำป่าววะ ด่านซ้ายดินแดนติดลาว แค่เดินข้ามแม่น้ำเหืองความลึกประมาณเข่า แค่นี้ก้อเดินเข้าไปเที่ยวเมืองลาวได้แล้ว แต่เราจำไม่ได้แล้วดิว่าติดลาวเมืองอะไร บริเวณนี้เลยเป็นแหล่งทำมาค้าขายของไทยกะลาว ได้แก่ บ้านน่าข่า บ้านนาหว้า ตรงนี้เป็นจุดผ่อนปรนให้คนไทยขนของไปขายที่ลาว และให้ฝั่งลาวเอาของมาขายที่ไทย ชั้นอ่ะ ที่อยากไปกะเค้าทริปนี้จริงๆ แล้วตั้งใจจะไปกินเบียร์ลาว(เบยลาว)เท่านั้น เท่านั้นจริงๆ
ไปด่านซ้าย แน่นอนต้องไปแวะพิพิธภัณฑ์ผีตาโขน ชั้นถ่ายรูปคู่กะตุ๊กตาผีตาโขนเด็ก ระหว่างชั้นกะผีตาโขน ตัวไหนน่ารักกว่ากัน... ฮะว่างัยนะ อ๋อ..ผีตาโขนน่ารักกว่า มะมาใกล้ๆ ขอจุบุจุบุสามทีรวด
นี่บรรยากาศรอบบ้านที่พัก ก็บ้านของคนเสื้อชมพูงัยจ๊ะ หมอกลงหนามาก จะเล่าอีกอย่างคือ ด่านซ้ายเป็นอำเภอที่เป็นช่องลม ลมจึงพัดเย็นตลอดปี กลางคืนต้องนอนห่มผ้าทุกวัน บ้านทุกบ้านสิ่งที่ขาดไม่ได้คือผ้าห่ม และเบาะนอน ฉะนั้น หน้าหนาวจึงหนาวมากที่สุดในประเทศไทย ก็ที่นี่แหละ ด่านซ้าย จังหวัดเลย
พระธาตสัจจะ ชอบที่นี่จัง ในโบสถ์มีให้หยอดตู้ทำบุญตามวันเกิด พอหยอดเหรียญลงไป จะมีเสียงสวดให้พรจากพระดังออกมา ชั้นเลยหยอดพร้อมกันทีเดียวเจ็ดวัน เผื่อเพื่อนที่ไม่ได้ไปด้วย เสียงสวดให้พรดังแข่งกันเซ็งแซ่ เนี่ยนั่งอยู่นี่ยังได้ยินเสียงสวดลอยมาแว่วๆ อยู่เลย แต่ที่สังเกตอย่างนึง เสียงสวดของวันอาทิตย์จะยาวที่สุดเลย ไม่รู้ทำไม
และสุดท้าย ท้ายสุดวันสุดท้ายก่อนกลับ หมู่เราก็ตัดสินใจเดินไปเหยียบฝั่งลาวกัน เพราะทนฟังเสียงรบเร้าจากชั้นไม่ไหว ตรงนี้ท่าลี่ ด่านพรหมแดนข้ามไปลาวทางแขวงไชยบุรี เดี๋ยวนี้ทันสมัยแล้ว คนไทย(หน้าลาวแบบชั้น)ที่ต้องการข้ามไปลาวนะ แค่จำเลขที่บัตรประชาชนให้ได้แค่นั้น แล้วไปบอกพี่เจ้าหน้าที่เค้า เค้าก้อจะจิ้มๆ หาในทะเบียนราษฎร์ แค่นี้ก้อได้ border pass ข้ามไปเหยียบแผ่นดินลาว เสียตังค์ค่าธรรมเนียม เป็นค่าจิ้มๆ และพิมพ์กระดาษ แบบที่ชั้นถืออยู่นั่นแหละ หกสิบมั๊ง อยู่ได้ตั้งสามวันแน่ะ แต่เราต้องไปเสียค่าเหยียบแผ่นดินลาวด้วยนะ เออ... ตรงเนี้ย ถ้าใครไม่เคยข้ามไปฝั่งลาวนะ เราต้องจำไว้เลยว่า เราต้องแจ้งพี่เจ้าหน้าที่เค้าเลยว่าเราจะไปที่ไหน คือระบุสถานที่ปลายทางให้ชัดเลยนะ ไม่งั้นอ่ะ ถ้าเราต้องการเดินทางออกไปเลยจากที่ที่เราแจ้งไว้ จะไม่สามารถทำได้ แล้วมันจะเกิดเหตุการณ์ที่เราต้องวิ่งกลับมาขอขยายพื้นที่ในการเที่ยวของเราออกไป มันจะทำให้เราเสียตังค์ฟรีนะเจ้าคะ เช่นหมู่เราเป็นต้น เราเองไม่รู้ว่าเราต้องการจะไปที่ไหนมั่ง ทีนี้เห็นคนแถวนั้นเค้าว่าเลยด่านไปประมาณสี่ห้าร้อยเมตร มีร้านปลอดภาษี เราก้อเลยเหมาเอาว่า เออ ไปแค่นี้พอแล้ว แต่พอข้ามไปแล้ว ร้านมันเล็กๆ ไม่สะใจคนกรุงหยั่งพวกเรา รถสองแถว บอกว่าทำไมไม่เข้าไปในตลาด เราพวกไม่เคยไปก็อยากไปสิ จึงบอกสองแถวไปว่า พาเราไปหน่อย สองแถวบอกเลย ไปไม่ได้ครับ เพราะใน border pass พี่ระบุมาแค่ร้านปลอดภาษี เอาละซิ ทีนี่ทำงัยอ่ะ หมู่เราก้อเลยต้องวิ่งกลับไปขอขยายพิ้นที่เที่ยวออกไปอีกหน่อยนึง เลยต้องเสียตังค์ใหม่ทั้งหมด แต่เราอ่ะได้ไปกินก๋วยเตี๋ยวอร่อยจังที่ตลาด ส่วนตัวชั้นอ่ะ ชั้นว่าก๋วยเตี๋ยวบ้านเค้าอร่อย ชั้นชอบก๋วยเตี๋ยวบ้านเค้านะ หมูสด เนื้อสดจริงๆ ถั่วงอกไม่เหม็น ไม่เหมือนบ้านเรา ชั้นเลย enjoy กะก๋วยเตี๋ยวของชั้นซะเต็มคราบ คนอื่นกินไม่ได้ เนื่องจากเหตุผลต่างๆ นานา ขากลับหิ้วไวน์กลับมากันพอสมควร ร้านปลอดภาษีมีสินค้า copy มากพอสมควร เช่น กระเป๋า มีเข้าตาหลายใบอยู่นะ เพราะไม่เคยเห็นแบบนี้ในกรุง แต่คิดว่าน่าจะได้กลับไปซื้ออีกไม่นานนี้แหละ เลยเอาไว้ก่อน ใครที่ชอบช็อปปิ้ง ตรงนี้ถือเป็นแหล่งเลือกชมเลือกซื้อได้ตามอัธยาศัยที่นึงเลยทีเดียว หมู่เราได้แต่ไวน์กลับมา ปลอมหรือเปล่า เดี๋ยวขอชิมก่อน แล้วจะมาเล่าให้ฟัง
เห็นแม่น้ำเหืองมะ แม่น้ำที่กั้นไทยกะลาว แคบนิดเดียว แบบที่เล่าบางช่วงลึกแค่เข่า เดินข้ามกันสบายใจไทยลาวไปเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น